Poniżej popularny test na sprawdzenie czy jesteś alkoholikiem tzw test baltimorski. Nazwa wywodzi się od miejsca szpitala w którym powstał.

1. Czy pijesz w pracy?
2. Czy twoje picie niekorzystnie wpływa na życie domowe?
3. Czy pijesz dlatego, że jesteś nieśmiały wobec innych?
4. Czy picie wpłynęło na pogorszenie Twojej opinii w oczach innych?
5. Czy miałeś kiedykolwiek wyrzuty sumienia z powodu picia?
6. Czy miałeś kiedykolwiek kłopoty finansowe na skutek picia?
7. Czy Twoje picie jest powodem zmartwień rodziny?
8. Czy pijąc, stałeś się mniej ambitny?
9. Czy odczuwasz potrzebę picia codziennie o tej samej porze?
10. Czy jest Ci obojętne z kim pijesz?
11. Czy po piciu jednego dnia odczuwasz potrzebę wypicia nazajutrz?
12. Czy zauważyłeś, że na skutek picia zmniejszyła się Twoja zdolność fizyczna bądź umysłowa?
13. Czy picie wpływa negatywnie na Twoją pracę zawodową bądź inne działania poza pracą?
14. Czy z powodu picia masz problemy ze snem?
15. Czy pijąc, chcesz uciec od kłopotów?
16. Czy zdarza się, że pijesz samotnie?
17. Czy pijąc, tracisz pamięć i nie wiesz, gdzie byłeś i co robiłeś?
18. Czy pijesz, aby wzmocnić pewność siebie?
19. Czy w związku z piciem byłeś kiedykolwiek w szpitalu w izbie wytrzeźwień, ambulatorium itp.?

Uzyskanie jednej twierdzącej odpowiedzi powinno być ostrzeżeniem, że można stać się alkoholikiem. Dwie twierdzące odpowiedzi świadczą z dużym prawdopodobieństwem o uzależnieniu. Trzy odpowiedzi przemawiają definitywnie za uzależnieniem od alkoholu.

Leczenie uzależnienia od Alkoholu

Poniżej ogólnodostępne informacje dotyczące uzależnienia od alkoholu.

Dla niektórych alkoholik to pijak, bije żonę i jeśli nie leży w kałuży moczu pod ławką przystanku autobusowego, na pewno wraca wieczorem do domu, trzymając się płotu. Inne oblicze alkoholika to wykształcony i dobrze sytuowany człowiek sukcesu, który pije dobry alkohol w designerskim szkle. Choroba alkoholowa jest wybitnie demokratyczna, nie ma dla niej klas, podziałów, lepszych i gorszych. Zbiera żniwo wszędzie.

Alkoholizm – czym jest?

Alkoholizm stanowi jeden z najpowszechniejszych problemów współczesnego świata. Choroba alkoholowa to bardzo ciężkie zaburzenie, prowadzące nie tylko do destrukcji życia osoby uzależnionej, ale również jej najbliższego otoczenia.

Wiele osób uważa, że alkoholizm jest problemem powstałym wyłącznie z winy osoby nim dotkniętej. Powszechne jest przekonanie, że stanowi on zwykłą słabość, wadę charakteru, a do jego zwalczenia wystarczą szczera chęć i odrobina silnej woli. Tymczasem uzależnienie jest chorobą, podobnie jak grypa, cukrzyca czy depresja. Posiada dobrze opisany zespół objawów, przebieg oraz metody terapeutyczne.

Alkoholizm – statystyki

Nadmierne spożycie alkoholu jest przyczyną 3 milionów zgonów rocznie na całym świecie, a także niepełnosprawności i złego stanu zdrowia milionów ludzi.  Alkohol jest głównym czynnikiem ryzyka przedwczesnej śmiertelności i niepełnosprawności wśród osób w wieku od 15 do 49 lat, stanowiąc 10 procent wszystkich zgonów w tej grupie wiekowej.

Czy alkoholizm jest dziedziczny?

Uważa się, że alkoholizm ma silny składnik dziedziczny, przy czym 40–60% wariancji ryzyka przypisuje się czynnikom genetycznym. Nie ma jednak prostego wzoru na wyjaśnienie alkoholizmu. Jest to choroba wieloaspektowa i złożona, więc chociaż, ktoś może odziedziczyć predyspozycje do choroby, geny nie w pełni determinują jej wynik.

Sposób, w jaki czynniki środowiskowe wpływają na geny, odgrywa ważną rolę w alkoholizmie. Przebywanie w pobliżu rodziców, którzy nadużywają alkoholu, kontakt z rówieśnikami nadużywającymi alkoholu oraz picie alkoholu po raz pierwszy we wczesnym wieku, może mieć znaczący wpływ na rozwój alkoholizmu.

Leczenie alkoholizmu – 3 mechanizmy pozostawania w uzależnieniu

Pierwszym ze wspomnianych mechanizmów jest system nałogowej regulacji uczuć. Długotrwałe picie powoduje wytworzenie specyficznej regulacji sfery emocjonalnej. Dynamika uczuć osoby uzależnionej ukierunkowana jest na inicjowanie i potęgowanie pragnienia alkoholu. Oznacza to, że rozmaite stany emocjonalne, niezależnie od ich rzeczywistych przyczyn, odbierane są jako głód substancji. Alkoholicy mają bardzo małą tolerancję na negatywne odczucia, które wywołują w nich silną motywację. Do zagłuszania przykrych stanów alkoholem, poszukiwania natychmiastowej ulgi.

Leczenie alkoholizmu jest bardzo trudne, gdyż jest to bardzo podstępna choroba. Nałóg zaczyna się niewinnie: dana osoba pije okazjonalnie, towarzysko, w sposób całkowicie kontrolowany. Z czasem przyzwyczaja się do obecności alkoholu w konkretnych sytuacjach – picie może być reakcją na stres, sposobem na świętowanie sukcesów lub relaks po ciężkim dniu spędzonym w pracy. Trudno jest określić cienką granicę oddzielającą niewinny nawyk, przyzwyczajenie od choroby. W pewnym momencie pojawia się zależność psychiczna i fizyczna, które uniemożliwiają samodzielne odstawienie substancji. Niezbędne jest rozpoczęcie leczenia alkoholizmu pod okiem specjalistów.

Innym objawem nałogu jest mechanizm iluzji i zaprzeczania. Jako że do świadomości alkoholika coraz częściej docierają informacje o szkodliwości jego zachowania oraz destrukcji różnych dziedzin życia spowodowanej piciem, dysonans ten redukowany jest poprzez zaprzeczanie szkodom oraz ich alkoholowej przyczynie. Nałogowiec w nieświadomy sposób tworzy własną, iluzoryczną rzeczywistość, w której nie ma miejsca na negatywne informacje dotyczące jej zachowania.

Trzecim z mechanizmów tworzących pełny obraz alkoholizmu jest mechanizm rozpraszania i rozdwajania Ja. Jest to schemat, który upośledza zdolność do kierowania własnym postępowaniem oraz świadomego podejmowania decyzji. Uszkodzenia dotyczą podstawowych funkcji struktury Ja, takich jak utrzymywanie poczucia tożsamości i indywidualności, poczucia kompetencji i wpływu na własne postępowanie, poczucia wartości osobistej i sensu życia oraz poczucie moralności.

W sytuacji upojenia następuje gotowość do łatwego rozpraszania i rozluźniania się granic JA pod wpływem pragnień i oczekiwań alkoholowych. W efekcie dana osoba pod wpływem alkoholu zachowuje się zupełnie inaczej, niż na trzeźwo i podejmuje niebezpieczne lub niezgodne z własnymi przekonaniami aktywności.

Możemy śmiało podsumować nasze rozważania, że wyjście z alkoholizmu do końca nie jest możliwe, to w nas samych, w naszej podświadomości istnieją czynniki, które warunkują jak trudna to będzie walka, czy uda nam się utrzymać w abstynencji czy też polegniemy na polu walki, nierównej walki.